Dzisiaj już wracamy do Polski. Tym razem nie spieszyliśmy się i wybraliśmy drogę przez Słowację, która co prawda jest krótsza ale nie jest przez cały czas autostradą i prowadzi przez wiele małych miejscowości, co wyraźnie spowalnia średnią prędkość jazdy. Ale nam to nie przeszkadzało. Pogoda była dobra do jazdy, a i widoki po drodze wynagrodziły nam dłuższą jazdę. Poniżej krótki opis głównych miejscowości, przez które przejeżdżaliśmy na terenie Słowacji.
Zaraz za granicą pierwsze miasteczko to Šahy. Miasto leży nad rzeką Ipolą. Nazwa miasta po raz pierwszy została zapisana w roku 1237 jako Saag i pochodzi prawdopodobnie od starowęgierskiego ság – „wzgórze”. Do 2007 roku znajdowało się tu drogowe przejście graniczne Šahy-Parassapuszta.
Kroki wielu przybyszów odwiedzających Słowację Południową prowadzą w kierunku Uzdrowiska Dudince, które znajduje się u podnóża Kotliny Krupińskiej. Dobre położenie i ciepły klimat stwarzają tu idealne warunki do wypoczynku i rehabilitacji. Działanie miejscowej wody leczniczej było znane już rzymskim żołnierzom, którzy pozostawili tutaj kamienne baseny rzymskie (w sumie 32) wyciosane z trawertynu. Woda dudinska o temperaturze 28,5°C zawiera w sobie sześć cennych pierwiastków mineralnych korzystnie działających na organizm ludzki. Dzisiaj uzdrowisko pomaga w leczeniu chorób narządów ruchu, układu sercowo-naczyniowego, schorzeń reumatycznych i nadciśnienia.
Kolejne miasto to Krupina, która rozpościera się na aluwialnej nizinie rzeki Krupinica i na pograniczu Gór Szczawnickich (Štiavnické vrchy). Krupina wraz z Trnavą są najstarszymi miastami na Słowacji. Prawa miejskie uzyskały już w 1238 roku. Na podstawie bogatych znalezisk archeologicznych można stwierdzić, że okolice Krupiny zasiedlano już w młodszej epoce kamiennej (2400 – 1900 p.n.e.). Świadczą o tym znaleziska miedzianych siekier, dłuta oraz przedmiotów ozdobnych z okresu starszej epoki brązu, pozostałości kultur pól popielnicowych czy też ceramika i cmentarzysko żarowe z okresu kultury łużyckiej. Szczególne znaczenie nabyła w okresie walk przeciwko Turkom, kiedy pełniła funkcję bastionu chroniącego miasta górnicze w środkowej Słowacji.
Zwoleń (Zvolen) to miasto powiatowe środkowej Słowacji. Miasto ma średniowieczny zamek i historyczne centrum. Miasto jest ważnym węzłem kolejowym, ważnym węzłem drogowym i ma dużą fabrykę drewna Bučina, Continental i politechnikę. Rynek został zmodernizowany w 2002 roku.
Bańska Bystrzyca to jedno z największych miast Słowacji, liczące przeszło 80 tysięcy mieszkańców, dzięki centralnemu położeniu w środkowej części kraju stanowiące ważny ośrodek zarówno handlowy, jak i przemysłowy. Leży nad brzegami jednej z głównych rzek Słowacji – Hronu, u podnóża Wielkiej Fatry, Gór Szczawnickich i Niżnych Tatr. W mieście i okolicy znajdują bazę zarówno turyści, jak i narciarze. Piękna starówka, nowoczesne budownictwo poza centrum, znakomite położenie geograficzne oraz dobre zaplecze naukowe i przemysłowe tworzą z Bańskiej Bystrzycy ciekawy cel wycieczki.
Stare Góry to miejscowość leżąca w górskim paśmie Starohorské Vrchy, dawny ośrodek górnictwa srebrnego i miedziowego z XIV - XVI wieku, jako osada pod tą nazwą występująca od 1536 roku. Dziś jest to niewielka wioska (około 490 mieszkańców), ale stanowi ważny węzeł szlaków turystycznych, prowadzących zarówno w rejon Starohorskich Wierchów, jak i w masyw Wielkiej Fatry. Opodal Starych Gór, w położonej na zachód Dolinie Tureckiej jest spory ośrodek narciarski z kilkoma wyciągami.
Donowały to jeden z największych ośrodków narciarskich tej części Słowacji, położony na pograniczu Wielkiej Fatry, Niżnich Tatr i Starohorskich Wierchów. Jest to miejscowość niewielka (około 150 stałych mieszkańców) i stosunkowo młoda, bowiem pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1702 roku. W skład ośrodka poza samymi Donowałami wchodzi kilka mniejszych osad (Mišúty, Mistríky, Polianka, Bully, Močiar, Sliačany, Hanesy), których nazwy pochodzą w większości od nazwisk osiadłych tu rodzin. Również nazwa Donowały pochodzi od nazwiska - w osadzie Mistríky w 1864 roku urodził się słowacki poeta, krytyk i teoretyk literatury Tichomir Milkin, którego prawdziwe nazwisko brzmiało Ján Donoval. Od XVII wieku w okolicy produkowano węgiel drzewny na potrzeby pobliskich hut. Znakomite położenie, a niemniej ciekawa architektura ludowa przyciągały tu miłośników turystyki jeszcze przed wojną, a wybudowanie drogi państwowej między Rużomberkiem a Bańską Bystrzycą spowodowały szybki rozwój miejscowości po wojnie. Dziś jest tu kilkadziesiąt pensjonatów i hoteli, wiele wyciągów i przygotowywanych terenów zjazdowych i znakowanych tras narciarskich.
Rużomberk (Ružomberok) to jedno z głównych miast Liptowa, duże centrum przemysłowe i turystyczne. Usytuowany nad Wagiem i Rewucą, na skrzyżowaniu ważnych dróg z Orawy do Bańskiej Bystrzycy i z Żyliny do Popradu, między Górami Choczańskimi, Niżnimi Tatrami, Wielką i Małą Fatrą. SkiPark Ružomberok to największy ośrodek narciarski w okolicy. Znajduje się na północno-wschodnim krańcu Wielkiej Fatry, w miejscowości Hrabowo, kilka kilometrów od centrum miasta.
Zamek Streczno (Hrad Strečno) to jeden z młodszych zamków w tym rejonie - z połowy XIV wieku. Zamek wybudowany został jako ochrona myta, pobieranego w tym miejscu przy przekraczaniu Wagu. Pierwsze wzmianki o zamku pochodzą z 1358 roku. Można przypuszczać, że stała już wtedy zamkowa wieża i najstarsze fortyfikacje. Wejście do zamku prowadzi od południa przez dwa drewniane mosty nad fosą. Odbudowa zamku trwała kilkanaście lat, obecnie trwa urządzanie wnętrz, toteż ekspozycja jest na razie dość skromna.
Tak oto dojechaliśmy prawie do samej granicy z Polską w Zwardoniu. Z granicy drogą S1 pojechaliśmy w kierunku Warszawy. Po drodze zatrzymaliśmy się jeszcze na szybki posiłek w KFC, a 100 km przed Warszawą zatankowaliśmy paliwo. Na miejscu byliśmy po około 11 godzinach jazdy, jeszcze przed zapadnięciem zmroku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz