W autokarze mogliśmy jeszcze dospać kilka godzin zanim zrobiło się jasno. Dzisiaj jedziemy docelowo do Kapadocji, ale po drodze będziemy jeszcze zwiedzać stolicę Turcji – Ankarę. Może zwiedzać to za dużo powiedziane, bo zatrzymamy się tylko, żeby zobaczyć mauzoleum Atatürka. Mauzoleum założyciela Republiki Turcji i jej pierwszego prezydenta oraz Marszałka Turcji, Mustafy Kemala Atatürka, zostało zaprojektowane przez architektów: Emina Onata oraz Orhana Arda i ukończone w 1953 roku. Na terenie mauzoleum znajduje się również grób drugiego prezydenta Republiki, wielokrotnego premiera i jednocześnie przyjaciela Atatürka – generała-pułkownika İsmeta İnönü. Anıtkabir (bo tak po turecku nazywa się mauzoleum) położone jest w centrum miasta, na najwyższym wzgórzu w stolicy, zwanym Anıttepe.
Mustafa Kemal Atatürk zmarł 10 listopada 1938 roku w Pałacu Dolmabahçe i został czasowo pochowany w Muzeum Etnograficznym w Ankarze. W 1942 roku ogłoszono międzynarodowy konkurs na najlepiej zaprojektowane mauzoleum, które ukaże osiągnięcia i osobowość Atatürka i jednocześnie całego narodu tureckiego. Do finału zakwalifikowało się 49 projektów, z których wybrano ostatecznie projekt Emina Onata i Orhana Arda. Budowę mauzoleum ukończono w 1953 roku. Ciało Atatürka zostało przeniesione do mauzoleum 10 listopada 1953 roku i umieszczone w specjalnej komorze pod katafalkiem. Mauzoleum jest otoczone Parkiem Pokoju, nazwanym tak na cześć jednej z maksym pierwszego prezydenta Turcji: „Pokój w kraju, pokój na świecie”. W muzeum znajdującym się pod mauzoleum, można obejrzeć pamiątki po Atatürku, między innymi jego osobiste rzeczy, ubrania, książki, dokumenty czy zdjęcia. W czasie naszej prawie godzinnej wizyty obejrzeliśmy mauzoleum, zmianę warty, a ja na szybko zdążyłem jeszcze zobaczyć muzeum.
Z Ankary wyruszyliśmy już w kierunku Kapadocji. Po drodze był postój na lunch, ale my tym razem nie jedliśmy ze wszystkimi. Usiedliśmy sobie w Starbucksie, gdzie wypiliśmy kawę. Przed dojechaniem do hotelu zatrzymaliśmy się po drodze w miejscowości Kaymaklı, gdzie mieliśmy zaplanowane zwiedzanie podziemnego miasta. Będąc w Kapadocji podczas naszej wycieczki w 2021 roku też zwiedzaliśmy podziemne miasto, ale było to w miejscowości Saratli. Domy w Kaymaklı pobudowane są wokół blisko stu podziemnych tuneli. Dzisiaj nadal użytkowane są jako składy, stajnie i piwnice. Z czterech pięter otwartych dla zwiedzających wszystkie rozlokowane są wokół szybów wentylacyjnych. Świadczy to o tym, że wygląd każdego pokoju lub wolnej przestrzeni był zależny od dostępu do świeżego powietrza. Kaymaklı trochę różni się od podziemnego miasta w Saratli, w układzie i sposobie zabudowy. Tunele są tutaj niższe, bardziej kręte i strome. Miasto zostało otwarte dla turystów w 1964 roku.
Do hotelu Alp w miejscowości Avanos, gdzie śpimy 2 noce, dojechaliśmy po godzinie 18.00. Od razu poszliśmy na kolację. A po kolacji kilkanaście osób z naszej wycieczki pojechało do Göreme, żeby zażyć kąpieli w tradycyjnej łaźni tureckiej. Po przyjechaniu do hammamu dziewczyny poszły do swojej części a mężczyźni do swojej. Przebraliśmy się i poszliśmy najpierw do sauny suchej, aby się wypocić i przygotować ciało do głównej części sesji. Następnie weszliśmy do do pokoju, w którym pośrodku znajdował się ciepły kamień, na którym obsługa hammamu najpierw wykonała nam peeling ciała, podczas którego pozbyliśmy się brudnej, górnej warstwy skóry. Następnie nastąpił masaż pianą. Potem udaliśmy się pod prysznic i do sauny parowej, po której weszliśmy do przyjemnie chłodnego jacuzzi. Na koniec nastąpiła najmilsza cześć sesji, czyli masaż górnej części ciała z użyciem aromaterapeutycznego olejku. Po wszystkim mogliśmy sobie odpocząć przy pysznej gorącej herbacie. Szkoda tylko, że wszystko trwało bardzo krótko. Wszyscy uznaliśmy, że wszystkie zabiegi powinny być zdecydowanie dłuższe.
Po powrocie do hotelu tradycyjnie obejrzeliśmy jeszcze 2 odcinki serialu „1670”, po czym poszliśmy spać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz